Forum klasy 1d

Robert69$

Bartek

Dolaczam sie DSJ rox Very Happy

Jak ktos chce to moge spakowac i wyslac Razz

aaa4

-Jest niedaleko stad. - Sprawial wrazenie, jakby chcial jeszcze cos powiedziec. Nie przestawala na niego patrzec, na wysoka, nieco zgarbiona sylwetke mezczyzny, na jego profil, duzy nos, mocno zacisniete usta, rysy wyrazne, silnie zaznaczone jak na portrecie rysowanym weglem. O kilka ulic dalej dzwony aisnarskiej katedry wybily pol godziny. Zerwal sie lekki wiatr, poruszajac liscmi i sprowadzajac chlod. W domu za nimi nagle zgaslo swiatlo, co sprawilo, ze sciezka i rosnace obok niej kwiaty promieniowaly zimna biela.

-Chociaz nie mowisz do [link widoczny dla zalogowanych]
mnie, czasami mowisz do siebie.

-Kiedy?

-Przy oknie, przed kilkoma minutami. Powiedziales: "Dlaczego trace czas?" Dlatego zapytalam cie, czy jestes szczesliwy. Wiedzac, ze nie jestes. - W ciszy zapadlej po biciu zegara mowila prawie niedoslyszalnie.

-Nie wiem, co chcialem przez to powiedziec.

-Slyszec, jak ktos rzuca w przestrzen wlasne mysli, jest przerazajace.

-Nie mowilem o niczym szczegolnym.

Wstala.

-Nie znosze klamstwa - rzekla nieco wyrazniejszym glosem. - Nie znosze, jak cos sie robi niezdarnie. Ale jesli ciebie nie interesuje prawda, to dlaczego mialaby ona interesowac mnie?

Odwrocila sie, jakby chciala odejsc. Szal zsunal sie jej z ramion i utworzyl na sciezce biala plame. Podniosl go, a Luisa zatrzymala sie. Kiedy kladl jej szal na ramiona, odwrocila sie i przez delikatna warstwe jedwabiu ujela jego prawa dlon. Stali przez chwile [link widoczny dla zalogowanych]
bez ruchu.

-Luiso...

-Itale! - odparla przedrzezniajac go z owa razaca czuloscia w glosie.

Pochylil sie, by ucalowac jej usta, poczul, jak cieply jedwab przeslizguje mu sie pod reka, ale ona sie wymknela, odeszla kilka krokow i odwrocila sie do niego, stojac juz w pewnej odleglosci. Jej twarz przypominala maske, tylko oczy wyrazaly radosc i przerazenie.

-Dobranoc - szepnela, znikajac w otwartych drzwiach domu.

Itale stal jeszcze przez chwile, potem podszedl do muru ogrodu. Polozyl na nim rece i oparl czolo. Przez minute wyraznie czul swoje cialo, szorstka cegle pod dlonia, czul niezwykla slodycz narcyzow kwitnacych obok, chlonal otaczajaca go pozna, spokojna noc. Czul sie tak, jakby unosily go w ciszy fale niewidzialnego morza, z ktorego wynurzal sie, by zaczerpnac oddechu, poczuc, jak bije mu serce, zobaczyc gwiazdy, by potem znow pograzyc sie w glebinach. Kiedy dzwony katedry wybily trzecia, powoli poszedl do domu. Polozyl sie na lozku w ubraniu i natychmiast zapadl w gleboki sen.

Nazajutrz zajal sie sprawami, ktore sprowadzily go do Aisnar -